- қазоганд
- [قزاگند]ҷомаи бо пахта ва ё бо абрешими хом пур карда, ки дар замони қадим дар рӯзҳои ҷанг мепӯшиданд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
габр — I [گبر] пайрави дини оташпарастӣ, пайрави дини Зардушт, оташпараст II [گبر] кит. як навъ либоси ҷангӣ, ки бо пахта ва абрешим пур ва лаганда шудааст; хафтон, қазоганд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кажин — [کژين] 1. ҷомае, ки аз абрешими хом ва пунба медӯхтанд; қазоганд 2. либоси ҷангӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ